forum

A.

Witaaj Izuu

Walczak,jak mniemam.

e

oo, coś sporo Iz, przedstawić się prosze ;-)

A.

to jest Iza Malczak,bo wpisała się w temacie: Niagara;-)

Kasia

O.o Mysz wita :)

Izu.

Dziękuje za powitanie Spodniec
Jupi pyszny sok

A.

ależ no problem WALCZAK.

Izu.

ależ naprawdę ??

A.

oczywiście WALCZAK!

Izu.

więc tańczmy kaczuchy

A.

jakie czuchy?

e

kaczuchy ;-)

A.

ale czemu? to śmieszne

Kasia

Kaczuchy.... Uwaga tańczymy:)

tu tu tu tu tu
ti ti ti ti ti
ni ni ni ni
BUM BUM BUm :P

A.

ja znam inna wersje: tararararararam tararararararam tarararararam pam pam pam pam

aaa4

Po dwustu metrach odkryl szybik, otwor w ziemi prowadzacy na poziom ponizej. Szybiki laczyly dwa poziomy kopalni i czesto prowadzily do przecznicy odstawowej, korytarza uzywanego do odprowadzania urobku. Drewniana porecz dookola szybiku byla wyschnieta i polamana, a prowadzaca w dol drabinka wygladala na tak slaba, ze nie utrzymalaby ciezaru myszy, nie mowiac o mezczyznie. Mercer poszedl dalej. Zanim dotarl do przodka, piecset metrow od szybu, minal osiem skrzyzowan i trzy szybiki, z czego jeden na suficie, co oznaczalo, ze powyzej jest jeszcze jeden poziom, nielaczacy sie z szybem.

Jego pierwotna ocena wielkosci wyrobisk byla zupelnie nietrafiona. Nie zbadawszy przecznic, mogl tylko zgadywac, ze dlugosc chodnikow odchodzacych od szybu jest co najmniej dwa razy wieksza. Do jego dna pozostawalo wciaz trzydziesci metrow i nie wiadomo bylo, ile jeszcze chodnikow do niego przylega. Zaleznie od stabilnosci skaly i kierunku przebijania tuneli na boki moglo ich odchodzic nawet kilka kilometrow.

Mercer spedzil pietnascie minut na przodku, drobiazgowo badajac skaly. Urobek z ostatniego strzelania nie zostal zabrany, kiedy gornicy opuscili kopalnie, co oznaczalo, ze wycofali sie w pospiechu. Gornicy nigdy nie zostawiaja nieprzerobionego urobku pod ziemia. Mercer przesial zwir na ziemi, odsuwajac kilka wiekszych glazow, zeby dotrzec do litej skaly. Niewazne, pod jakim katem swiecil, nigdzie nie widzial niebieskiej powierzchni, kim-berlitu, w ktorym tkwilyby diamenty. Doszedl do wniosku, ze zmarnowano tutaj rok bez zadnych efektow. Chodnik byl bezwartosciowy.

Wrocil do szybu, pociagnal za line, dajac znak Gibby'emu, i wlozyl uprzaz, zapinajac ja mocno wokol ud i pasa. Szarpnal jeszcze dwa razy i dal krok w pustke, wirujac jak derwisz, kiedy lina przyjela jego ciezar. Zjazd w dol przyprawial o zawroty glowy, ale Mercer robil to juz wczesniej i mdlosci mu nie dokuczaly.

Zignorowal nastepne trzy chodniki, wiedzac, ze moze je zbadac,